Oddalona, samotna wyspa w Nowej Anglii. Dwóch latarników (Willem Dafoe i Robert Pattinson) odcina od życia i świata niekończący się sztorm. Wspólna klaustrofobiczna przestrzeń stanie się niemym świadkiem pojedynku dwóch osobowości, walki silnej woli dwóch mężczyzn, ale też rosnącego napięcia spowodowanego tajemniczymi siłami, które mogą istnieć naprawdę albo być jedynie urojeniami.

Obaj mężczyźni przyjeżdżają w miejsce swej pracy, na oddaloną od świata wyspę. Trudno byłoby znaleźć dwoje ludzi różniących się od siebie aż tak bardzo, różniących się wszystkim. Thomas Wake (Dafoe) jest doświadczonym, uduchowionym właścicielem latarni. Lubi mieć nad wszystkim kontrolę, toteż od razu próbuje ją przejąć nad młodym Efraimem Winsolwem (Pattinson). Winslow, były drwal, zaczyna wszystko od nowa, po tym, jak przeszłość dała się mu we znaki. Jest zamknięty w sobie, właściwie prawie nie mówi. Z oddaniem zajmuje się obowiązkami latarnika. Podczas gdy Winslow ciężko pracuje, starając się zmienić swe dotychczasowe życie, Wake zajmuje pokój na górze latarni, stopniowo poddając się odurzającemu światłu latarni. Dla Winslowa zachowanie kolegi jest dziwne, uważa je za nienaturalną obsesję, ale wkrótce sam ulega niepokojącemu działaniu światła.

Taka sytuacja trwa tygodniami, doprowadzając do eskalacji między dwoma mężczyznami. A w tle tego pojedynku mamy pojedynek sił natury – gigantyczny, niekończący się sztorm. Eggers eksploruje sytuację, wrażenia, odczucia, fizyczność i psychikę człowieka w sytuacji, gdy musi stanąć twarzą w twarz ze swymi najgorszymi cechami, z przeszłością, rosnącą potrzebą dominacji.

Na planie spotkało się wielu niezwykłych twórców, którzy odpowiedzialni są za niezwykły debiut Roberta Eggersa – „The Witch”. Jego nowe dzieło garściami czerpie z twórczości Hermana Melvilla, Roberta Louisa Stevensona, ale także H.P. Lovecrafta oraz Algernona Blackwooda, będąc zarazem produkcją wybitnie autorską.
O ile „The Witch” można uznać za film z nurtu „dark feminine”, o tyle „Lighthouse” eksploruje ciemne instynkty męskości.

Całość powstała na podstawie dokumentacji, przekazów i fotografii, muzyki, obrazów odnoszących się do życia „ludzi morza” z końca XIX wieku. Twórcy wzorowali się na mistycznym, tajemniczym i głęboko symbolicznym malarstwie m.in. Andrew Wyetha, Arnolda Böcklina i Jeana Delville’a. Naturalistyczne dialogi między postaciami w filmie zostały napisane przez braci Eggers na podstawie stylu prac Melville’a Stevensona.

Kiedy prace nad scenariuszem dobiegły końca, Eggers zwrócił się do jedynych aktorów, których widział w rolach latarników – Willema Dafoe i Roberta Pattinsona.
- Staraliśmy się zrobić wszystko, by oddać w filmie ikoniczny nowoangielski look – mówi reżyser – nasza latarnia jest dokładnym odzwierciedleniem latarni, jakie znajdowały się w Maine na przełomie wieków. Podobnie jak w przypadku „The Witch” starałem się, by opowiadana historia działa się „kiedyś tam”, nie wiemy dokładnie kiedy, i w miejscu odosobnionym, nie wiemy, gdzie to jest.