Wyreżyserowany przez Lyndsey Turner i wyprodukowany przez Friedman Productions Sonia spektakl był transmitowany z Barbican Theatre do kin w całej Europie i poza nią 15 października 2015 roku i bił wszelkie rekordy popularności wśród tego typu transmisji. Szekspirowska tragedia stała się najszybciej sprzedającym się wydarzeniem w historii teatru w Londynie. Wszystkie bilety na przewidywane przedstawienia rozeszły się zanim przystąpiono do prób czytanych w teatrze.

David Harewood (Homeland) oraz Zachary Quinto (Star Trek) występują w roli zwaśnionych rywali politycznych w wielokrotnie nagradzanym dramacie Jamesa Grahama (Sherwood). Stany Zjednoczone, 1968 rok. Gdy w kraju toczy się zażarta walka o fotel prezydencki, opinię publiczną elektryzuje inna rywalizacja – pojedynek pomiędzy przebiegłym konserwatystą Williamem F. Buckleyem Jr. i niepokornym liberałem Gore’em Vidalem. Do konfrontacji dojdzie podczas telewizyjnej debaty, która wstrząśnie amerykańskim narodem. Wśród obelg i podważanych opinii, na zawsze zmienią się granice tego, co dopuszczalne w polityce i publicznej telewizji. Jeremy Herrin (Wszyscy moi synowie) reżyseruje ten porywający thriller polityczny, nakręcony na żywo na londyńskim West Endzie.

Laureat Oscara, twórca filmów „Trainspotting” i „Slumdog. Milioner z ulicy”, powraca do korzeni – reżyserowania w teatrze. W rolach głównych Benedict Cumberbatch i Jonny Lee Miller. Danny Boyle o pomyśle zaadaptowania na potrzeby sceny gotyckiej powieści Mary Shelley po raz pierwszy wspomniał obecnemu dyrektorowi artystycznemu National Theatre, Nicholasowi Hytnerowi, kilkanaście lat temu, kiedy pracowali razem w słynnym Royal Shakespeare Company. Romans grozy angielskiej pisarki doby romantyzmu uznawany jest za pierwszą powieść science fiction lub przynajmniej zapowiedź tego gatunku. Tragiczna historia Wiktora Frankensteina, naukowca pragnącego rozwikłać zagadkę życia i śmierci, oraz stworzonego przez niego z fragmentów ludzkich ciał monstrum stała się tematem sporej liczby adaptacji filmowych – przez co na trwale przeniknęła do kultury masowej – które jednak w większości spłyciły filozoficzną wymowę książki Shelley „Frankenstein albo Współczesny Prometeusz” (1818). Autor sztuki i reżyser teatralnego przedstawienia zmienili ten stan rzeczy i skupili się na przesłaniu zawartym w gotyckiej powieści, którą pisarka zaczęła tworzyć, mając niespełna 20 lat, a inspirowała się prawdopodobnie aferą grabarzy z 1606 roku, mającą miejsce w miasteczku Frankenstein – dzisiejszych Ząbkowicach Śląskich.

Laureat Oscara, twórca filmów „Trainspotting” i „Slumdog. Milioner z ulicy”, powraca do korzeni – reżyserowania w teatrze. W rolach głównych Benedict Cumberbatch i Jonny Lee Miller. Danny Boyle o pomyśle zaadaptowania na potrzeby sceny gotyckiej powieści Mary Shelley po raz pierwszy wspomniał obecnemu dyrektorowi artystycznemu National Theatre, Nicholasowi Hytnerowi, kilkanaście lat temu, kiedy pracowali razem w słynnym Royal Shakespeare Company. Romans grozy angielskiej pisarki doby romantyzmu uznawany jest za pierwszą powieść science fiction lub przynajmniej zapowiedź tego gatunku. Tragiczna historia Wiktora Frankensteina, naukowca pragnącego rozwikłać zagadkę życia i śmierci, oraz stworzonego przez niego z fragmentów ludzkich ciał monstrum stała się tematem sporej liczby adaptacji filmowych – przez co na trwale przeniknęła do kultury masowej – które jednak w większości spłyciły filozoficzną wymowę książki Shelley „Frankenstein albo Współczesny Prometeusz” (1818). Autor sztuki i reżyser teatralnego przedstawienia zmienili ten stan rzeczy i skupili się na przesłaniu zawartym w gotyckiej powieści, którą pisarka zaczęła tworzyć, mając niespełna 20 lat, a inspirowała się prawdopodobnie aferą grabarzy z 1606 roku, mającą miejsce w miasteczku Frankenstein – dzisiejszych Ząbkowicach Śląskich.

David Tennant (Doctor Who) powraca na West End w wyczekiwanej, błyskotliwej inscenizacji jednego z najgłośniejszych brytyjskich dramatów politycznych. Zbliża się II wojna światowa. John Halder, porządny, inteligentny niemiecki profesor, zostaje uwikłany w działania, które będą miały katastrofalne skutki. Ten niezwykle aktualny dramat reżyseruje zdobywca nagrody Nagrody im. Laurence'a Oliviera, Dominic Cooke (Follies). W sztuce wystąpią również Elliot Levey (Coriolanus) oraz Sharon Small (The Bay). Spektakl nagrano na żywo w Harold Pinter Theatre w Londynie.

Rozpoczyna się polowanie na czarownice. W tej porywającej przypowieści o władzy i sile autorstwa Arthura Millera występują Erin Doherty (The Crown) oraz Brendan Cowell (Yerma). Przez całe życie wpajano im, że mają siedzieć cicho. Teraz grupa młodych kobiet z Salem odkrywa, jak donośne są ich głosy. Wśród strachu, zawiści oraz fałszywych oskarżeń, nikt nie może czuć się bezpieczny. Każdy może być sądzony. Nową, współczesną inscenizację reżyseruje Lyndsey Turner (Hamlet), za scenografię odpowiada zaś zdobywczyni nagrody Tony, Es Devlin (The Lehman Trilogy).

Uważany przez wielu znawców za najlepszą tragedię, jaką kiedykolwiek napisano, „Król Lear” Williama Szekspira ukazuje dramat starzejących się ojców odrzuconych przez własne dzieci, ale i w zaślepieniu odtrącających tych, którzy naprawdę ich kochają. Autor zaczerpnął osnowę sztuki z dawnych kronik historycznych i sztuki teatralnej obecnej na scenach w jego czasach, zmienił jednak rozłożenie akcentów dramaturgicznych i zdecydował się na tragiczne zakończenie. Lear, mityczny król Brytanii, postanawia obdzielić swymi dobrami trzy córki: Gonerylę, Reganę i Kordelię. Lear rozdziela przywileje według deklarowanej miłości do niego, więc gdy prostolinijna Kordelia nie ściga się z siostrami w pochlebstwach, zostaje wydziedziczona. Wkrótce okrutny los, jak to bywa u Szekspira, pokaże, kto kochał najbardziej… Dramat w równym stopniu pokazuje upadek wielkości króla, który musi stać się zwykłym człowiekiem, jak i upadek człowieka, który przybity nawałem nieszczęść osuwa się w szaleństwo. Zakończenie przynosi tylko śmierć i gorycz. Po rolę Króla Leara sięgali najwybitniejsi aktorzy, dla których była szansą na stworzenie w dojrzałym wieku kreacji złożonej, wykorzystującej cały arsenał dramatycznych środków wyrazu. Ian McKellen po mistrzowsku sprostał temu arcytrudnemu zadaniu, tworząc „niesamowicie wzruszający portret” (według magazynu „Independent”), a cały spektakl w reżyserii Jonathana Munby’ego, wystawiony przez Chichester Festival Theatre, otrzymał najwyższe noty i pochwały od wszystkich czołowych dzienników i tygodników.